Leerproblemen

Met het onderdeel "Woordblind" is het mogelijk om grip te krijgen op leerproblemen.

Als baby en peuter is er nog oneindig veel ruimte om vrij en onbevangen te leren. Leren brabbelen, kruipen, eten, lopen. Het is onvoorstelbaar hoeveel een kind leert tussen zijn geboorte en 4e jaar. In die tijd worden er ook grenzen gegeven aan wat "goed" is en wat "mag". Wanneer het kind eenmaal naar school gaat wordt er nog veel meer verlangd: het wordt als het ware in een keurslijf geperst.

Het is een normaal verschijnsel dat ieder kind wil voldoen aan de wensen van de ouders, de juf, de andere kinderen van de klas, de maatschappij. Het wil "erbij" horen. Dus wringt het zich in de gekste bochten om dat voor elkaar te krijgen, ook al past dat helemaal niet bij de persoon die het werkelijk is.

Natuurlijk levert dat keurslijf frustraties op. Voor de een meer dan voor de ander; het ligt er maar aan hoe het eigen systeem in elkaar steekt en reageert. Bedplassen, agressief reageren, slapeloosheid, dyslexie, problemen met ogen en oren en nog veel meer kunnen allemaal reacties zijn op ongewenste ervaringen. Wanneer een mens in een situatie komt te verkeren die als bedreigend wordt ervaren, komt het systeem in actie. In een vecht-vlucht situatie, of dat nu fysiek, mentaal of emotioneel is, stroomt de energie naar de grote spieren om vechten en vluchten mogelijk te maken. De kleine spieren, w.o. die van de ogen en de oren, beschikken dan niet meer over voldoende energie. Langdurige stress levert uiteindelijk grote problemen op. Dat kan zich uiten in fysieke (w.o. motorische) en emotionele klachten, maar ook in leerproblemen, zoals lezen, schrijven en rekenen.

Onze maatschappij, en ons schoolsysteem is daarvan een afspiegeling, is het meest ingesteld op een logisch-analytische benadering. Mensen die vanuit deze combinatie functioneren zullen dan ook meestal weinig problemen ondervinden. Er is echter nog een groot scala aan andere persoonlijkheidstructuren. Elke structuur heeft zijn eigen mogelijk- maar ook onmogelijkheden. Acceptatie van de variatie in persoonlijkheidstructuren is wat belangrijk is om een ieder de mogelijkheid te geven te leren en te leven op zijn eigen manier.

De problemen die ontstaan hebben meestal onbegrip als basis en hebben vaak niets te maken met de intelligentie van een persoon. Wanneer de persoon de kans krijgt te leren op een manier die past bij zijn persoonlijkheidsstructuur, is het probleem over het algemeen al een heel eind opgelost. Inzicht in het functioneren van het kind is vaak voor de ouders-verzorgers, maar ook voor het kind zelf, zo'n grote eye-opener dat het probleem zich alleen daardoor al grotendeels oplost.

Een heel andere manier van denken vinden we bij de zg. beelddenker. In tegenstelling tot de logisch-analytische denker, "ziet" de beelddenker het totale plaatje in een keer. Soms is er zoveel te zien dat het kind er letterlijk "sprakeloos" van wordt: het kan de goede woorden niet vinden, vormt kromme zinnen, is normaal intelligent, doch weet dat niet altijd duidelijk te maken. Ook komt het "ineens" met oplossingen zonder dat het kan uitleggen hoe het antwoord tot stand is gekomen. Deze manier van denken vraagt een heel andere benadering van de begeleider.

Tijdens een behandeling worden diverse onderdelen die een rol spelen bij het leren lezen, rekenen en schrijven onder de loupe genomen en indien nodig gecorrigeerd.

Er is speciale aandacht voor:

  • de ogen
  • de oren
  • oog-handcoordinatie
  • automatische loopbewegingen
  • en nog veel meer.